
Hiszpańskie przymiotniki
Podobnie jak w języku polskim przymiotnik w języku hiszpańskim służy do określania (charakteryzowania) rzeczownika. Przymiotnik musi mieć taki sam rodzaj i liczbę jak określany rzeczownik. Ogólnie rzecz biorąc można powiedzieć, że hiszpańskie przymiotniki w rodzaju męskim w liczbie pojedynczej kończą się na -o, w liczbie mnogiej na -os, a w rodzaju żeńskim na -a w liczbie pojedynczej i -as w liczbie mnogiej. Obrazuje to poniższa tabela:
Hiszpańskie przymiotniki | ||||
---|---|---|---|---|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
rodzaj męski |
blanco |
blancos |
alto |
altos |
rodzaj żeński |
blnca |
blancas |
alta |
altas |
Un hombre alto - Wysoki mężczyzna
Unos hombres altos - Wysocy mężczyźni
WYJĄTKI:
Kilka hiszpańskich przymiotników nie zmienia końcówki w rodzaju żeńskim:
anterior - poprzedni
posterior - późniejszy
inferior - niższy, dolny
superior - wyższy, górny
interior - wewnętrzny
exterior - zewnętrzny
mayor - większy
menor - mniejszy
mejor - lepszy
peor - gorszy
ulterior - późniejszy
cortés - uprzejmy
descortés - nieuprzejmy
ruin - zły